Ας υποθέσουμε ότι είστε ένας γονιός που ζει χρόνια στο εξωτερικό και επιστρέφετε μετά από πολλά χρόνια στην Ελλάδα. Το παιδί σας ξεκινά σχολείο και συνειδητοποιεί ότι οι περισσότεροι συμμαθητές του επιδιώκουν να πιστοποιήσουν τη γνώση των Αγγλικών με πιστοποιητικά που δεν τα έχετε ξανακούσει ούτε είναι γνωστά οπουδήποτε αλλού. Ρωτάτε γνωστούς σας σε άλλες χώρες και σας λένε ότι δεν τα γνωρίζουν και προσπαθείτε να καταλάβετε γιατί συμβαίνει αυτό.
Συνειδητοποιείτε ότι αυτό είναι απομεινάρι μιας παλιότερης εποχής όπου ο μοναδικός σχεδόν εργοδότης ήταν το Ελληνικό δημόσιο οπότε προέκυπτε η ανάγκη πολλών ανθρώπων, υπαρκτή ακόμη, να πιστοποιήσουν τη γνώση της ξένης γλώσσας για να προσληφθούν στο Ελληνικό Δημόσιο. Ήταν αδύνατο για την πλειοψηφία των ανθρώπων να αποκτήσουν πιστοποίηση καλής γνώσης (Β2 επίπεδο), δηλαδή το παλιό lower, σε σύντομο χρονικό διάστημα οπότε ‘εφευρέθηκαν’ τα πιο εύκολα πιστοποιητικά τα οποία έδιναν διέξοδο σε ανθρώπους που δεν θα χρειάζονταν να χρησιμοποιήσουν τα Αγγλικά τους σε πραγματικό χρόνο και για οποιαδήποτε απαιτητική εργασία.
Επιστροφή στη σύγχρονη πραγματικότητα. Συμμαθητές του παιδιού σας με χαμηλές, μέτριες ή και άριστες ικανότητες αφομοίωσης της ξένης γλώσσας, λόγω της εύκολης απόκτησης αυτών των πτυχίων, έδιναν, και πράγματι αποκτούσαν αυτά τα εύκολα πτυχία έχοντας ταυτόχρονα την ψευδαίσθηση της επιτυχίας. Αναρωτιέστε λοιπόν
«Πόσα από αυτά τα παιδιά θα μπορέσουν να προσληφθούν στο Ελληνικό Δημόσιο οπότε να κάνουν χρήση των παραπάνω πιστοποιητικών;
Ελάχιστα
Η αξιοπιστία των συγκεκριμένων πτυχίων είναι τέτοια που να τους εξασφαλίζει πρόσβαση στην σημερινή απαιτητική Ελληνική και διεθνή αγορά εργασίας;
Σε καμία περίπτωση.
Για ποιο λόγο;
Γιατί η ευκολία δεν αντιστοιχεί σε πραγματικές δεξιότητες.»
Και πώς θα μπορούσε άλλωστε. Ας είμαστε λίγο ειλικρινείς. Για ποιο λόγο να μπορεί κάποιος να αποκτήσει πολύ καλή γνώση Αγγλικών σε ελάχιστους μήνες και χωρίς διάβασμα; Είναι άραγε κάτι τόσο απλό;
Ξέρουμε όλοι ότι η κατάκτηση μιας ξένης γλώσσας δεν είναι κάτι τόσο απλό. Επίσης σε καμία άλλη χώρα δεν υπάρχουν τόσοι άνθρωποι σε ηλικία 15 ετών που να έχουν το Proficiency. Γιατί φυσικά το Proficiency απαιτεί συγκεκριμένες πολύ υψηλές γνώσεις και δεξιότητες που δεν διαθέτει η πλειοψηφία των ανθρώπων σε αυτή την ηλικία.
«Ναι αλλά τα παιδιά πρέπει να έχουν τελειώσει με τα Αγγλικά μέχρι την 3η Γυμνασίου.», ακούτε να λέει η πλειοψηφία των γονιών.
Βασικά, αν τα παιδιά έχουν τελειώσει με τα Αγγλικά στα 14 και στα 15, είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα ξαναρχίσουν από την αρχή όταν τα χρειαστούν. Και θα τα χρειαστούν σίγουρα. Οπότε ας δούμε και λίγο τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα και το μακροπρόθεσμο κόστος.
Η πλειοψηφία των ανθρώπων που έχει αποκτήσει ένα εύκολο πτυχίο αναγκάζεται να ξανακάνει Αγγλικά όταν θα τα χρειαστεί πραγματικά. Και τότε είναι πιο δύσκολο λόγω επαγγελματικών και άλλων υποχρεώσεων.
«Ναι, αλλά, έτσι κι αλλιώς, αν κάποιος πρέπει να σπουδάσει στο εξωτερικό, χρειάζεται να επιτύχει ένα συγκεκριμένο βαθμό στο IELTS γιατί τα πτυχία δεν ισχύουν πια.»
Ψέμα: Μια χαρά ισχύουν αλλά, δεδομένης της πληθώρας χαμηλού επιπέδου πιστοποιητικών, τα Αγγλόφωνα Πανεπιστήμια χρειάζεται να εξασφαλίσουν ότι οι μαθητές που εγγράφονται σε αυτά θα μπορούν να παρακολουθήσουν τα μαθήματα. Ζητούν λοιπόν ένα συγκεκριμένο σκορ σε συγκεκριμένα πιστοποιητικά που έχουν δοθεί συνήθως εντός 2 ετών.
«Και τότε, θα μου πείτε , γιατί να ασχοληθεί κανείς από τώρα;
Γιατί ο μαθητής που έχει προετοιμαστεί αξιόπιστα στο παρελθόν για ένα από τα λίγα αξιόπιστα πτυχία, μπορεί να εξασφαλίσει το σκορ που απαιτείται στο IELTS εντός 2-3 μηνών προετοιμασίας και προσωπικής εργασίας. Οπότε η γνώση της Αγγλικής Γλώσσας είναι επαρκής για να του επιτρέψει να ξεκινήσει άμεσα τις σπουδές του.
Αντιθέτως, ο μαθητής που έχει ένα χαμηλού επιπέδου πιστοποιητικό δεν διαθέτει το απαραίτητο επίπεδο οπότε συνήθως καθυστερεί τις σπουδές του προκειμένου να επιτύχει το απαραίτητο επίπεδο Αγγλικών. Αυτό του κοστίζει καθυστέρηση σπουδών και επαγγελματικής αποκατάστασης σε μια ηλικία που η πρόσβαση στην αγορά εργασίας καθίσταται απαραίτητη όσο πιο νωρίς γίνεται.
Και ερχόμαστε στα πιο καίρια ζητήματα. Μπορεί ο συγκεκριμένος μαθητής να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις μιας παγκοσμιοποιημένης και Αγγλόφωνης αγοράς εργασίας, να εργαστεί σε ένα Αγγλόφωνο περιβάλλον εργασίας ή να διεκδικήσει περισσότερο καλοπληρωμένες θέσεις εργασίας σε χώρες του εξωτερικού όταν έχει αποκτήσει ένα χαμηλής αξίας και αναγνωρισιμότητας πιστοποιητικό γλωσσομάθειας; Γιατί σε αυτή την περίπτωση η αξιολόγηση των υποψηφίων δεν γίνεται με βάση χαμηλού επιπέδου πιστοποιητικά αλλά με την απαίτηση διεκπεραίωσης συγκεκριμένων καθηκόντων απευθείας στην Αγγλική γλώσσα. Οπότε και πάλι η ουσιαστική γνώση είναι απαραίτητη.
Στο κέντρο ξένων γλωσσών Χριστάκη επιδιώκουμε την απόκτηση αξιόπιστων πιστοποιητικών σε συνδυασμό με την πραγματική γνώση.
Επιδιώκουμε τα Αγγλικά για τη ζωή και για μια ζωή. Γνωρίζουμε τί θα πει διεθνή standards εργασίας και σπουδών, έχουμε προετοιμάσει γενιές μαθητών για αυτές τις σπουδές και τους εξοπλίσαμε και συνεχίζουμε να εξοπλίζουμε με
ΓΝΩΣΗ
ΑΞΙΟΠΙΣΤΑ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΑ
ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ ΓΙΑ ΣΠΟΥΔΕΣ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ
